تجربه اولین کارگردانی الیکا عبدالرزاقی
تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۹۳۷۷۳
الیکا عبدالرزاقی از تجربه روی صحنه بردن نمایش «هملت» و ویژگی‌های این اثر نمایشی به عنوان اولین تجربه کارگردانی اش در تئاتر گفت.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، الیکا عبدالرزاقی که این روزها اولین تجربه کارگردانی‌اش را در تئاتر با اجرای نمایش «هملت» سپری می کند درباره بازخورد مخاطبان عنوان کرد: خوشبختانه تا امروز استقبال بی نظیری از نمایش شده است و من را به این نتیجه رسانده که استقبال از تئاتر نیاز به بازیگر چهره ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: البته استقبال از یک نمایش به محبوبیت یک کارگردان حرفه‌ای و صاحب نام هم بستگی دارد اما من اولین تجربه کارگردانی‌ام را پشت سر می‌گذارم و قاعدتا در جامعه تئاتری ما اینکه من به عنوان یک بازیگر سینما و تلویزیون و تئاتر در مقام کارگردان نیز پذیرفته شوم خیلی سخت است.
عبدالرزاقی درباره چگونگی شکل گیری این اثر نمایشی و تجربه کارگردانی در تئاتر توضیح داد: من و امین زندگانی چندین سال است که آکادمی بازیگری سینمایش را راه اندازی کرده ایم و همیشه به این مساله فکر کردیم که چرا ما در ایران اجراهای پراکنده داریم و مثلا هیچ نمایشی در طول سال ها در کشورمان روی صحنه نیست مانند «اپرای پکن» که شما هر وقت به چین سفر کنید می‌توانید به دیدن این نمایش بنشینید. نکته دیگر این است که جوان‌ها و نوجوان های این دوره زمانه برعکس نوجوانی ما که اگر آثار شکسپیر را نخوانده بودیم حداقل فیلم هایش را دیده بودیم، اصلا با آثار کلاسیک آشنا نیستند و برخی حتی نمی‌دانند که شکسپیر چه کسی است. از این رو تلاش ما این است که بازیگرانی را تربیت کنیم که آرام آرام و به صورت تخصصی آموزش ببینند و تبدیل به یک شکسپرین شوند تا همیشه امکان روی صحنه رفتن یک متن شکسپیری وجود داشته باشد. شاید این یک افق دوردست باشد اما علاقه شخصی من و امین است که امیدوارم بتوانیم به آن برسیم.
بازیگر سریال «سرباز» درباره رویکردی که به نمایشنامه «هملت» داشته است، بیان کرد: در قدم دوم باید تمهیدی برای جذب مخاطب بیندیشیم. به قول برادرم ما در این نمایش یک «هملت» جیبی را اجرا برده ایم به این مفهموم که فرازهای مهم نمایشنامه را در اجرا نگه داشتیم و قصه را هم کامل تعریف می کنیم که مخاطب جوان و جدید ما با اصل اثر مواجه بشود اما در کنارش اتفاق هایی که شاید در روند داستان موثر نباشند، حذف می شوند. یکی دیگر از ویژگی های نمایش نیز این است که مخاطب در بخش هایی با یک پارودی از «هملت» روبرو می شود اما بار طنز داستان روی دوش هیچ کدام از کاراکترهای مثبت نمایش نیفتاده است و فانتزی و کمدی را تنها در شخصیت های منفی شاهد هستیم. از این رو این گروتسکی که در نمایش شکل می‌گیرد هم باعث می شود مخاطبی که حوصله دیدن کارهای سنگین و جدی را ندارد با یک زنگ تفریح روبرو شود و هم اینکه بعد از پایان نمایش کاملا متوجه داستان «هملت» شود و با دیدی باز سالن را ترک کند. بخش های کمدی داستان هم برای تماشاگری است که دوست دارد فقط بخندد و حالش خوب شود.
بازیگر نمایش «باغ آلبالو» یادآور شد: این نمایش به شیوه کلاسیک و با همان دیالوگ های نمایشنامه شکسپیر اجرا می‌شود اما همیشه مساله ای در پس ذهن من وجود داشت مبنی بر اینکه چقدر خوب است که ما بتوانیم از یک متن کلاسیک و جدی، اجرایی پارودی و طنز داشته باشیم. سال ها قبل نمایش «هملت» توسط آقای مجید جعفری در سالن چهارسوی تئاترشهر به صحنه می‌رفت و همزمان پارودی همان نمایش نیز در کافه تریای تئاترشهر اجرا می شد. همیشه این نکته در ذهن من بود که آن نمایش چقدر فانتزی جذابی داشت بدون اینکه از سطحی از کیفیت پایین تر بیاید از این رو همیشه به سختی چنین نمایش هایی فکر می کردم و می خواستم بدانم اصلا کار من هست یا نه که در صحنه‌ای کاملا حسی و جدی اتفاق دیگری رقم بزنم که در آن تماشاگر لحظه ای بخندد و بعد دوباره به روند اصلی داستان برگردد.
وی ادامه داد: این کار هم سخت بود و هم ترسناک چون ما پیش از اجرا مخاطب دیگری غیر از خودمان و بچه های گروه نداشتیم برای همین فکر می کنم در شب اول اجرا من ۲ کیلو وزن کم کردم چون واقعا نمی دانستم برخورد مخاطب چگونه است اما وقتی که دیدم تماشاگر همان جاهایی را که من می خواهم می خندد و همان جاهایی را که می خواهم سکوت می کند به این نتیجه رسیدم که در تجربه اول کارگردانی تا اندازه ای موفق بودم و حداقل می‌توانم نمره خوبی به خودم بدهم.
عبدالرزاقی با اشاره به اینکه از نقد منتقدان استقبال می کند، بیان کرد: البته من بسیار علاقه مندم که کارم توسط منتقدان هم دیده شود و نظرشان را درباره کار بگویند، اصلا دعوایم کنند و غلط هایم را بگیرند چون همین نظرات باعث می شود من که تازه کارم را شروع کردم و می خواهم کارگردانی تئاتر را ادامه دهم، بتوان پیشرفت کنم نه اینکه متوقف شوم.
وی درباره اجرا در تماشاخانه ایرانشهر یادآور شد: در واقع نمایش «هملت» بین ۲ اجرا و یک کنسلی این امکان را پیدا کرد که در سالن ناظرزاده کرمانی روی صحنه برود چون نمایش ما آماده بود طی صحبتی که با مدیر مجموعه ایرانشهر داشتیم، توانستیم مدت محدودی اجرا بگیریم. این نمایش تنها ۲۰ اجرا داشت و تا ۱۰ آبان روی صحنه است و حالا که کار دیده شده از تمام شدنش کمی دلگیرم. البته بازیگران این نمایش از فارغ التحصیلان آکادمی ما هستند و مدت هاست با ما کار می کنند و قبلا هم با همین گروه نمایش «رویای شب نیمه تابستان» را کار کرده بودیم و برای اجرای جدید هم چند نفر از بچه های ترم جدید به گروه اضافه شدند و تبدیل به بچه های گروه «هملت» شدند از این رو این تیم همچنان به کار خودش ادامه خواهد داد.
نمایش «هملت» به کارگردانی الیکا عبدالرزاقی، تهیه کنندگی امین زندگانی و بازی صدف اسداللهی، آرین آقاقلی زاده، شیما پروندی، مهدی پورجمال، محمد تاجیک، مهدی حکمتی، حامد خرم آبادی، علی خیام، رادمهر رجبی، بیتا رحمانی، مهدی صمیمی، هیوا قصیوند، امیرحسین کنجکاو، شهریار کنعانی، علیرضا محمدیان، سایناز نگاهی مقدم تا ۱۰ آبان ماه در سالن ناظرزاده تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: الیکا عبدالرزاقی تجربه کارگردانی روی صحنه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۹۳۷۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این صدا برای بچه‌های ایران است/ جزییات یک کنسرت باتربیت!
عَبِد آتشانی آهنگساز، بازیگر، خواننده و سرپرست گروه موسیقی «بامانی» که طی روزهای گذشته اولین کنسرت موسیقی تئاتر کودکان و خردسالان را پیش روی مخاطبان قرار داده بود، در گفت‌وگو با خبرنگار مهر ضمن ارایه توضیحاتی درباره نحوه برگزاری این پروژه موسیقایی که با حمایت معنوی انجمن صنفی سراسری موسیقی تئاتر ایران روی صحنه رفته است، بیان کرد: عبارت «بامانی» که برای فعالیت های گروه موسیقی مان انتخاب کردیم مشتمل و برگرفته از سه واژه «بابا»، «مامان» و «نی نی» است که همین موضوع به خودی خود موید تمرکز و توجه ما روی گروه سنی کودک و خردسال است که بتوانیم با زبان موسیقی و نمایش علاوه بر اجرای یک فضای کمتر تجربه شده در ایران و ایجاد یک فضای سرگرم کننده برای کودکان ایران، مفاهیم تربیتی و آموزشی را در قالب یک کنسرت ارایه دهیم.
وی که طی سال های اخیر در پروژه های مختلف تئاتری و تلویزیونی مرتبط با گروه سنی کودک و نوجوان فعالیت های زیادی را در عرصه آهنگسازی و بازیگری انجام داده، درباره انگیزه برگزاری کنسرت ویژه گروه سنی خردسال و کودک گفت: در این سال ها همواره به این موضوع فکر می کردم که ای کاش شرایطی فراهم می شد تا آن دسته از خردسالان و کودکانی که با والدین خود به کنسرت های پاپ و سنتی می روند، فضایی را پیش روی خود داشته باشند که کنسرت هایی ویژه گروه سنی آنها وجود داشته باشد. مسیری که متاسفانه در کشور ما از سابقه چندانی برخوردار نیست و آثار موسیقایی که در حوزه کودک اجرا می شوند اغلب مرتبط با جُنگ های شادی است که یک دستگاه کیبورد روی صحنه و پلی بک خوانی هم محتوای اصلی آن را تشکیل می دهد. شرایطی که می تواند در قالبی منسجم تر با یک ارکستر کامل به گوش بچه های ایران برسد.
این آهنگساز و بازیگر تاکید کرد: موضوعی که به آن اشاره کردم برای من بسیار مهم بود زیرا همواره دغدغه این را داشتم و دارم که بتوانم به سهم خودم در عین اینکه موسیقی سرگرم کننده ای را به گوش مخاطب برسانم، مفاهیم تربیتی و تعلیمی را با موسیقی سالم و غیرمخرب هم تولید کنم. مسیری که بچه ها در قالب یک کنسرت ویژه گروه سنی خردسال و کودک سازها را روی صحنه ببینند، با گروه بخوانند و در عین تعامل شنونده یک موسیقی کامل باشند. فرآیندی که بسیار هم مشکل است و تا همین جا هم ما را با مشکلات زیادی روبه‌رو کرده است. اتفاقا در تدارک اجرایی کردن چنین رویکردی بودم که به پیشنهاد سعید ذهنی رییس انجمن صنفی موسیقی تئاتر تصمیم گرفتم برخی از آثارم در حوزه آثار نمایشی مرتبط با تئاتر کودک را تنظیم و برای اجرای زنده آماده کنم. اتفاقی که بسیار هم جذاب شد و ما را وارد مسیری کرد که بتوانیم مجموعه کنسرت هایی را با گروه «بامانی» اجرا کنیم.
آتشانی ادامه داد: مجموعه کنسرت های ما ابتدا در تالار هنر و سپس در پردیس تئاتر شهرزاد پیش روی مخاطبان قرار گرفت و خوشبختانه با استقبال بسیار خوبی هم مواجه شد. مسیری که در هم جواری تئاتر و موسیقی علاوه بر خلق لحظاتی شاد و سرگرم کننده برای کودکان عزیز، مشتمل بر انتقال مفاهیم تربیتی و آموزشی از جمله «بازیافت»، «احترام به بزرگ ترها» و مواردی از این دست بدون شعار و کلیشه های رایج شد و توانست لحظات خوبی را برای مخاطبان رقم بزند.
این بازیگر و خواننده در بخش دیگری از صحبت های خود با قدردانی از والدین برای حضور در این کنسرت ها تصریح کرد: یکی از مهم ترین رویکردهایی که در این کنسرت ها به دنبال آن هستم، معرفی سازهای ایرانی و اساسا موسیقی ایرانی به مخاطبان است. البته آنچه ما در این کنسرت ها ارایه دادیم، عمدتا متمرکز بر موسیقی پاپ بود اما در این مسیر تلاش کردیم با اضافه کردن سازهای ایرانی و سازهای مرتبط با موسیقی نواحی ایران به تدریج نقش پررنگ تری را برای معرفی سازهای ایرانی طراحی کنیم. از این رو در کنسرت های پیش رو تلاش می شود که مجموعه برنامه هایی به صورت کاملا زنده و مبتنی بر سازهای ایرانی پیش روی مخاطبان قرار گیرد که مطمئنم می‌تواند با استقبال بچه ها مواجه شود.
وی در پایان با تاکید برنقش مولفه های آموزشی و تربیتی در این کنسرت‌ها گفت: در این اجراها تعامل، خنده و سرگرمی، پذیرش مفاهیم تربیتی، همراهی کودکان و مسایلی از این دست برای ما حرف اول را می زند و چه قدر خوب که در این چند کنسرت شاهد تحقق چنین رویکرد تعامل گرایانه ای بودیم. موضوع مهمی که آرزو می کنم روزی بتوانم برای همه بچه های سرزمینم آن را اجرا کنم. مسیری که هیچ پلی بکی در آن وجود ندارد و آنچه روی صحنه اجرا می شود همچون قلب راستین و پاک بچه ها اجرای واقعی از موسیقی است که ساز در آن مهم ترین نقش را دارد. مسیری که امیدوارم بتوانم در گام های بعدی آن را پخته تر، سنجیده تر و منسجم تر اجرا کنیم. شرایطی که اگرچه هنوز هیچ اسپانسر و حامی ندارد اما باور دارم به مدد قلب پاک کودکان سرزمینم و نیتی که داریم می تواند مسیر روشنی را برای ما ترسیم کند.
کد خبر 6090425
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»